Herkese merhaba,
Bugün kampın onuncu ve son günü, kimileri için oldukça
heyecanlı, kimileri içinse beklentinin belki de biraz altında kalan kamp bugün
sona erdi.
Türk gecesi (Türkischer Abend), Uluslararası gece
(Internationaler Abend), şarkı yarışması, izcilerimizin çıktığı yürüyüş ve daha
nice aktiviteyle yorucu ama güzel bir kampı geride bıraktık. Kampta izcilerimiz
kardeş izci grubumuzla arkadaşlığımızı ilerletme fırsatı buldu, bir yandan da
gezinin geneline oranla biraz fazla çalışmak zorunda kaldığından yoruldu. Neyse
ki bundan sonra gideceğimiz Siegen’da kardeş izci grubumuzdan izcilerin
aileleri ve dolayısıyla rahat bir yatak, duş ve çamaşır makinesi imkanları
bizleri bekliyor.
Bundeslager ’13 – Weitwinkel, benim bulunduğum ikinci
Bundeslager kampı olduğundan tam olarak beklediğim gibi ve güzel bir dinamik
içinde geçti. Kampta lider olarak bulunmak benim için çok yeni ve iyi bir
tecrübe oldu, eminim ki izcilerimizin de hayatlarında bu kamp çok önemli bir
yer tutacaktır.
Yarın öğlen kamptan çıkış yapacağımızdan, bugün kampı
toparlamaya başladık. Günümüzün bir kısmı serbest zaman dahilinde kampın son kez
tadını çıkararak, bir kısmı da kamp alanımızdaki eşyaları toparlayarak geçti.
İçinde kaldığımız Alman çadırlarını (Kohte) toplayıp gece hep beraber büyük
siyah çadırlarda (Jurte) yatacaktık. Ara sıra yağan şiddetli yağmura rağmen,
toparlanmak kolay oldu. Kampta birçok malzeme ve yemeği kullandığımızdan
malzemelerimizde hayli azalma olduğunu ve otobüsümüzde bir sürü yer açıldığını
da söylemek lazım.
Sakarya İzcileri Bundeslager'in kapanış töreninde |
Bugün, kampta gerek yeni tanıştığımız insanlarla vedalaşmak
için, gerek de yeni insanlarla tanışmak için son şansımız olduğundan,
izcilerimizin hepsi bir hengame içinde koşturuyordu. Fazladan getirdikleri
Sakarya fularlarını kamptaki farklı ülkelerden izcilerle değişmek için uğraşan
Sakaryalıların çoğu, gün sonunda ellerinde İsveç, Polonya, Kazakistan ve daha
birçok ülkeye ait fularla çantasını yerleştirme telaşı içindeydi.
Bu son günün akşamındaysa, kampın kapanışı için tüm kamp ana
sahnenin önünde kapanış seramonisini izlemek üzere toplandı. Kamp organizasyonu
tarafından hazırlanan skeçler, farklı ülke ve eyaletlerden izcilerin veda
sözleri ve birkaç şarkının ardından, 4500 küsür kişi önceden dağıtılan
mumlarını yaktı. Uğraşsak tek tek sayabileceğimiz milyonlarca yıldızın altında
yanan binlerce mumun ışığında, kampın resmen sona ermesi için geri sayım
başladı ve kamp yönetimi üçe kadar saydığında herkes aynı anda mumunu söndürdü.
Bu güzel atmosferin ardından devasa kamp ateşi yakıldı ve izcilerimiz, çoğu
için bir ilk olacak kadar büyük bir kamp ateşinin en önünden Bundeslager ‘13’e
veda etti.
İzcilerimiz büyük kamp ateşi önünde hatıra fotoğrafı çekinirken |
Bundan sonraysa, kampın son gecesi olması şerefine sınırsız
serbest zaman verildi ve herkes, çeşitli izci şarkıları eşliğinde kampta açılan
çadırdan kafelerde pizza veya sosisli yedi, edindikleri Alman arkadaşlarıyla
veya kendi aralarında sohbet etti ve son kez kampın tadını çıkardı. Ardından ise kardeş izci
grubumuzla, 50 kişi ile bir arada, 3 Jurte’nin altında uyumaya çekildik.
Bundan sonrası ise, az önce dediğim gibi, kardeş izci
grubumuz Hubertus’un şehri Siegen. Orada henüz tanışamadığımız, veya
izcilerimizin henüz tanımadığı güzel insanlar; yemeklerini hazır etmiş hevesle
bizi ağırlamayı bekleyen Alman aileler ve ardından gezilmeyi bekleyen birçok
şehir ve ülke var. Evlerimizi özledik, evet, ama ondan önce biraz da
otobüsümüzü özledik. Daha eve gelmemize 10 gün var ve Avrupa’nın Sakarya
izcileri tarafından keşfedilmeyi bekleyen birçok köşesi var.
Umarız ki önümüzdeki 11 gün de, geçirdiğimiz 27 gün kadar
güzel geçer. Ailelerimize duyduğumuz özlem yavaş yavaş artarak kendini gösterse
de, izcilerimizin yüzündeki gülümsemenin hiç azalmaması dileğiyle...
Melike Softa ‘12
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder