Merhabalar,
Bu sabah hepimiz bir önceki günün yorgunluğu üstümüzde olsa da tatlı bir heyecanla uyandık.Heyecanımızın sebebi şarkı yarışmasıydı. Kahvaltıdan hemen sonra provalara başladık. Bir süre birlikte çalıştıktan sonra koro serbest kaldı, biz enstrümanlar olarak çalışmaya devam ettik.Öğle yemeğine kadar çalıştık. Yemekten sonra küçük bir ara verildi. Bazılarımız saçını yıkadı, bazılarımız kıyafetlerini değiştirdi. Saat 3'te hepimiz sahne kostümümüz olan gömleklerimizi giymiş bir şekilde son provaya hazırdık. Son provalarımızı yapıp ön elemenin gerçekleşeceği kafeye doğru yola çıktık.,
Ön elemeye katılan 9 grup vardı ve bu 9 gruptan 4'ü akşam büyük finalde sahneye çıkma hakkı kazanacaktı. Bizden önce çıkan gruplar biraz gözümüzü korkuttu.Ama sıra bize geldiğinde korkumuzu yenip sahneye çıktık.Sahne bizim için biraz küçüktü ancak bir şekilde sığıp sahneye çıkmayı başardık. Aslında her şey çok güzel başlamıştı ta ki sıra Arkadaşım Alman şarkısınına arasına sıkıştırdığımız Hücum Marşı'na gelene kadar. Tek tek tüm enstrüman çalanlar olarak hata yaptık. Hepimiz şarkıyı bir yerlerden yakalamaya çalıştık ancak bir ara kimse hiçbir şey çalmadığı için biraz zor oldu. Moralimiz biraz bozuk olsa da sahne gerginliğimiz bittiği için rahat bir şekilde son iki grubu dinlemek üzere yerlerimize geçtik.Sıra son gruba geldiğinde hepimiz ufak bir şok yaşadık. Bir anda izleyicilerin neredeyse hepsi kalkıp sahneye çıktı.Bize küçük gelen sahne onlara tabiki yetmeyeceğinden kafenin bir kenarına yerleştiler. Yaklaşık 100 - 150 izciden oluşan bu grup bir izci grubuna değil bütün bir eyalet izcilerine aitti. Çok başarılı bir performans sergilediler. Onlar da sahneden inince heyecanlı bekleyiş başladı. 10 - 15 dakika sonra açıklanan sonuçlara göre ilk 4 performans arasına girmiş ve büyük finale çıkmaya hak kazanmıştık. Finale 4. olarak çıkmış olsakta haticeye değil neticeye bakıp çok sevinmiştik. Özellikle biz enstrüman çalanlar olarak gururumuzu kurtarma imkanı bulduğumuz için çok sevindik. Saat 8 deki finale kadar çalışmak için kampa geri döndük. Yemeğe kadar çalıştık. Yemek yerken geç kaldığımızı fark edip tabağı çanağı olduğu gibi bıraktık ve büyük sahneye koştuk. Sıralamaya göre 2. kategorinin 3.sü olarak sahneye çıkacaktık.
Sıramızı beklerken diğer grupları dinlemenin keyfine vardık. Kamp şartlarına göre çok profesyonel bir ses sistemi kurulmuştu. Sahnedeki en ufak fısıltının bile izleyicilere iletilebiliyor oluşu açıkçası beni korkuttu. Sahneye çıktığımızda gördüğümüz görüntü bile korkunçtu. Binlerce izleyici vardı. Bu kadar büyük bir kitleye karşı şarkı söylemek bir daha hiçbirimizin başına gelemeyeceğinden sahnede tadını çıkarmak için elimizden geleni yapmaya başladık. Arada hatalar yapsak da ön elemedeki gibi bir sessizlik olmadan şarkıyı tamamladık.
Sonuçlar açıklanmaya başladığında 2. ve 3. olamadığımızı öğrendik. Her ne kadar dereceye giremediğimizi anlamış olsakta " Acaba 1. miyiz?" şüphesi aklımızdan geçti. Maalesef hissimiz doğru çıktı ve 4. olduk. Yine de bu sonuca çok sevinemedik. O sahneye çıkmak ve o heyecanı yaşamak hepimiz için daha değerliydi.
Biraz uzun oldu farkındayım ama benim için kampın en keyifli günü bugündü. Gece geç saatte yatmamız için verilen izni kullanmayıp erkenden yatmaya giderken yorgunluğum bile bana tatlı geldi.
Ada Örken ' GSL 146
Bu sabah hepimiz bir önceki günün yorgunluğu üstümüzde olsa da tatlı bir heyecanla uyandık.Heyecanımızın sebebi şarkı yarışmasıydı. Kahvaltıdan hemen sonra provalara başladık. Bir süre birlikte çalıştıktan sonra koro serbest kaldı, biz enstrümanlar olarak çalışmaya devam ettik.Öğle yemeğine kadar çalıştık. Yemekten sonra küçük bir ara verildi. Bazılarımız saçını yıkadı, bazılarımız kıyafetlerini değiştirdi. Saat 3'te hepimiz sahne kostümümüz olan gömleklerimizi giymiş bir şekilde son provaya hazırdık. Son provalarımızı yapıp ön elemenin gerçekleşeceği kafeye doğru yola çıktık.,
 |
| İzcilerimiz Ele Güne Karşı ve Arkadaşım Alman şarkılarıyla Sakarya'yı büyük finalde temsil ediyor |
Ön elemeye katılan 9 grup vardı ve bu 9 gruptan 4'ü akşam büyük finalde sahneye çıkma hakkı kazanacaktı. Bizden önce çıkan gruplar biraz gözümüzü korkuttu.Ama sıra bize geldiğinde korkumuzu yenip sahneye çıktık.Sahne bizim için biraz küçüktü ancak bir şekilde sığıp sahneye çıkmayı başardık. Aslında her şey çok güzel başlamıştı ta ki sıra Arkadaşım Alman şarkısınına arasına sıkıştırdığımız Hücum Marşı'na gelene kadar. Tek tek tüm enstrüman çalanlar olarak hata yaptık. Hepimiz şarkıyı bir yerlerden yakalamaya çalıştık ancak bir ara kimse hiçbir şey çalmadığı için biraz zor oldu. Moralimiz biraz bozuk olsa da sahne gerginliğimiz bittiği için rahat bir şekilde son iki grubu dinlemek üzere yerlerimize geçtik.Sıra son gruba geldiğinde hepimiz ufak bir şok yaşadık. Bir anda izleyicilerin neredeyse hepsi kalkıp sahneye çıktı.Bize küçük gelen sahne onlara tabiki yetmeyeceğinden kafenin bir kenarına yerleştiler. Yaklaşık 100 - 150 izciden oluşan bu grup bir izci grubuna değil bütün bir eyalet izcilerine aitti. Çok başarılı bir performans sergilediler. Onlar da sahneden inince heyecanlı bekleyiş başladı. 10 - 15 dakika sonra açıklanan sonuçlara göre ilk 4 performans arasına girmiş ve büyük finale çıkmaya hak kazanmıştık. Finale 4. olarak çıkmış olsakta haticeye değil neticeye bakıp çok sevinmiştik. Özellikle biz enstrüman çalanlar olarak gururumuzu kurtarma imkanı bulduğumuz için çok sevindik. Saat 8 deki finale kadar çalışmak için kampa geri döndük. Yemeğe kadar çalıştık. Yemek yerken geç kaldığımızı fark edip tabağı çanağı olduğu gibi bıraktık ve büyük sahneye koştuk. Sıralamaya göre 2. kategorinin 3.sü olarak sahneye çıkacaktık.
Sıramızı beklerken diğer grupları dinlemenin keyfine vardık. Kamp şartlarına göre çok profesyonel bir ses sistemi kurulmuştu. Sahnedeki en ufak fısıltının bile izleyicilere iletilebiliyor oluşu açıkçası beni korkuttu. Sahneye çıktığımızda gördüğümüz görüntü bile korkunçtu. Binlerce izleyici vardı. Bu kadar büyük bir kitleye karşı şarkı söylemek bir daha hiçbirimizin başına gelemeyeceğinden sahnede tadını çıkarmak için elimizden geleni yapmaya başladık. Arada hatalar yapsak da ön elemedeki gibi bir sessizlik olmadan şarkıyı tamamladık.
Sonuçlar açıklanmaya başladığında 2. ve 3. olamadığımızı öğrendik. Her ne kadar dereceye giremediğimizi anlamış olsakta " Acaba 1. miyiz?" şüphesi aklımızdan geçti. Maalesef hissimiz doğru çıktı ve 4. olduk. Yine de bu sonuca çok sevinemedik. O sahneye çıkmak ve o heyecanı yaşamak hepimiz için daha değerliydi.
Biraz uzun oldu farkındayım ama benim için kampın en keyifli günü bugündü. Gece geç saatte yatmamız için verilen izni kullanmayıp erkenden yatmaya giderken yorgunluğum bile bana tatlı geldi.
Ada Örken ' GSL 146
ELE GÜNE KARŞI bizi çok ama çok güzel temsil ettiğiniz için kendi adıma teşekkürlerimi sunuyorum.Arkadaşım Alman şarkısı arasına sıkıştırılan hücum marşı ise bence sizi finale taşıyan bölüm olmuş bu bölümün sesli ve görsel bölümünü izlemeyi çok arzu ederim..
YanıtlaSilSonuçların açıklanma sırasında eğer 2. yada 3. olsa idiniz son ikiye kalınan andaki heyacanı yaşayamayacaktınız bence buda ayrı bir güzellik ve anı olarak yer edecektir yaşamınızda.
ykö88))