17 Temmuz - Kandersteg

Alplerden merhabalar,

 Gezinin başından beri ilk kez hiç uyanmadan, deliksiz uyudum. Nöbetçi oba olduğumuz için erken kalkıp, kahvaltıyı ve öğle yemeklerini hazırlarken bile hiç zorlanmamıştık çünkü karşımızda uzanan Alpler ve Kandersteg’in temiz havası bunu engelliyordu. Kahvaltıdan sonra burada yapabileceğimiz yürüyüş ve diğer aktivitelere bakmaya koyulduk. Birbirinden cazip birçok seçenek vardı. Biri Alplerin arasında kalan muhteşem bir göle, bir diğeri ünlü peynir ve çikolata fabrikasına, sonuncusu ise teleferikle çıkılan bir noktadan başlayan uzun bir hike’tı.Grubun büyük bir kısmı gölü seçerken  ben, Beste,Zeynep, Uğur, Şimal,liderler ve son sınıflar en zorlu hike’ı seçtik.

Alplerin arasındaki izci cenneti

 Uzun süreceği için 10 dakika içinde acil olarak değil ama çabuk çabuk hazırlanarak teleferiğe doğru yola çıktık. Teleferik gerçekten bazılarımız için çok korkunçtu çünkü çok dik bir tepeye çıkıyordu. Bazı liderlerimiz ve bazı arkadaşlar gerilim dolu anlar yaşasalarda sonunda yürüyüşe iki ayrı ekip olarak başladık. 

Schwarenbach Hikeına çıkan grubun teleferik çalışmadan önceki mutlu anları

Schwarenbach Hikeına çıkan izciler zorlu parkura başlamadan ve gruplara ayrılmadan önce

Rotamız çok güzeldi. Bana göre zaten Alplerin yanında olan bir şeyin kötü olma ihtimali yok. Hava biraz soğuk olsa da zirvesinde hala kar olan Alplerin, vadilerin ve akarsuların manzaraları ve havanın o temiz kokusu “İyi ki bu rotayı seçmişiz.” dedirtti. Başta zorlu olduğu için çekinsek de yol boyunca o kadar çok eğlendik ki, iki dakikada bir durup içimizden birisi “İyi ki geldik ya, şuna bak çok güzel.” Diyerek başka bir dağı, başka bir nehiri gösteriyordu.  Uzun bir yokuştan sonra tarihi bir otele vardık ve bizden önde giden ekiple orada buluştuk.Soğuktan , Can liderimizin değimiyle patates olmak üzereydik. Ünlü ev yapımı keklerini ve soğuktan üşümüş olan yanaklarımızı ısıtmak için sıcak çikolatalarımızı içtik. Haliyle diğer ekipten “birazcık” yavaş olduğumuz için ve aslında biraz daha uzun bir patikadan gelmememiz gerektiği için bizi önden gönderdiler. Biz de gelirken girmediğimiz ve ormanın içinden geçen, bol bol siyah hiperaktif kertenkeleleri ve çirkin ördekleri gördük. Dönüş yolu hayli uzun ve dik bir patikadan geçiyordu. Ancak bu zorlu yolu da çok eğlenerek aştık. Ekibimiz iyi olsa gerek. Yalnızca biz değil, diğer ekipler de oldukça eğlenmişti. Yeni bir ekip Heim’a gelse diğerleri hemen çektikleri manzara fotoğraflarını gösterip yürüyüşlerini anlatmaya koyulmuştu bile. Herkesin yüzünde bir yorgunluk vardı ama geçirilen keyifli zamanın mutluluğu daha çok belli oluyordu. Akşam yemeğine kadar isteyenler voleybol oynadı isteyenler havuza girdi. 

Oeschinnensee Hikeına çıkan izciler gruplara ayrılmadan önce

Oeschinnensee'nin nefes kesen manzarası

Ben ve obam ise akşam yemeğini hazırladık. Bizimki de şans işteJ Akşam yemeğinden sonra ünlü peynir fondüsünü denedik ve Kandersteg merkezine geleneksel bir koroyu dinlemek için indik. Oldukça huzur vericiydi. Şu an Heim’a geri döndük ve herkes sabaha kadar uyumama planları yapıyor. Çünkü burda son gecemiz ve kimse ayrılmak istemiyor hatta aksine bir kaç gün daha kalmak istiyoruz. Burası havasıyla,suyuyla, dünyanın pek çok yerinden tanıştığımız izcilerle bizi gerçekten çok etkiledi. Yeni dostluklar edindik, bir izci olarak en çok yaptığımız aktivite olan Hike’ı Alplerin arasından geçerek yürüdük. Yarın sabah erkenden kalkıp buraya veda edeceğiz ve Paris’e doğru yola çıkacağız.

Bizden ayrılmayın J

Ayşenur Özcan’16